Harpers Ferry
Vroeg wakker. Iedereen is nog in diepe rust. Ik ga zachtjes mijn bed uit, trek wat kleren aan en ga naar buiten. Het is 6.30 am. Ik maak een wandeling door de oude straatjes van Harpers Ferry. Het is er zo stil dat ik schrik als er een ranger in zijn pickup truck naast me stopt. Hij groet me heel vriendelijk en zegt “You brought us good weather” en dan rijdt hij weer verder. Hij heeft gelijk, want het is mooi helder koel weer. Ik loop ook nog naar boven langs de kerk en kom bij Jeffersons’s Rock. Een grote platte steen gestapeld op andere stenen. Thomas Jefferson stond hier op 25 oktober 1783 en schreef later dat dit uitzicht een reis over de Atlantische Oceaan waard was. En het is mooi. In de verte zie je de Shenandoah River met de omringende heuvels en op de voorgrond de kerk van Harpers Ferry. Ik loop nog verder naar boven en kom bij Harpers Cemetery. Ook al zo’n mooie plek. Die oude amerikaanse begraafplaatsen hebben wel wat: grijze vaak wat scheefstaande stenen in een effen groen grastapijt.

Daarna loop ik weer terug naar de Towns Inn. Chris is ook wakker en heeft ook al een wandelingetje gemaakt. Ook de anderen staan nu op en we pakken de spullen weer in. We ontbijten buiten in het café naast de Inn. Het ontbijt is er heel erg duur en Joost vindt dat we daar niet hadden moeten ontbijten en is boos. Maar we zitten er al en we hebben al besteld dus we proberen hem ervan te overtuigen dat hij dan tenminste het dure ontbijt niet verpest met een slecht humeur dat is ontstaan door het dure ontbijt... (logica).

Shenandoah National Park
Het is bijna 10 am als we Harpers Ferry verlaten. De eerste stop is de Walmart in Charles Town. We kopen belegde broodjes voor de lunch, water, shirtjes, een extra tas voor de boeken van Joost en een nieuw tasje voor het fototoestel. Het oude plastic tasje is gesmolten in de zon en plakt helemaal. Dan rijden we via Front Royal naar het eerste Visitor Center in het Shenandoah National Park. We informeren bij een vrouwelijke ranger wat leuke wandelroutes van een paar mijl zijn. De dame ziet er stoer uit en zou goed een akela van de scouting kunnen zijn, dus we zijn benieuwd wat ze ons aanraadt. Ze overhandigt ons weinig avontuurlijk een standaard kaartje en wijst daarop twee routes aan. Zelf heeft ze ze nooit gelopen, dus ze weet eigenlijk niet waar het het mooist is.

We kiezen een trail en rijden naar de trailhead bij Matthews campground. We lopen de Knobb Mountain Trail (wilde kalkoenen) en gaan via een cutoff trail naar Jeremy’s Run. Dit is een beek, maar er staat nauwelijks water in. In de droge rivierbedding eten we de broodjes op en lopen verder. Nog geen paar minuten later slaakt Vincent een gil van schrik. Links aan de andere kant van de droge beek loopt een enorme grote zwarte beer die ons wantrouwend aankijkt. We zijn zo van ons apropos dat het even duurt voordat we de camera grijpen. Maar voordat we een goede foto kunnen maken is de beer alweer verdwenen en laat zich ook niet meer zien. Wel erg leuk, de tweede keer deze vakantie en deze was echt groot. We lopen verder en komen aan bij Elkwallows picknick area. Erg mooi hier! Via de Appalachen trail lopen we in een ruime bocht weer terug naar het beginpunt van deze groene, heuvelige, best zware wandeling van toch wel 7 mijl. Vincent ziet onderweg nog een beer die vlak voor hem uit de boom springt en weg rent. Hij heeft zijn dag wel.

Staunton
Het is inmiddels 5.30 pm, dus we rijden via Luray en de interstate de snelste route naar Staunton. Langs de interstate zien we een gigantisch distributiecentrum van de Walmart. Het gebouw is wel een kilometer lang en er staan honderden Walmart containers voor. Huge! We overnachten in de Microtel Inn. Een mooi fris motel met zelfgebakken chocolatechip cookies voor de gasten. We zijn er om 7.30 pm, lossen de spullen, frissen ons op en rijden naar het centrum van Staunton. Het is nog net licht en we rijden door het kleine stadje met gezellige winkelstraten en mooie gebouwen. Een stadje waar je nog te voet kunt gaan winkelen. We eten buiten bij Byers Street Bistro op de Wharf. Erg gezellig, lekker eten, vriendelijke mensen en life muziek. In het historische Wharf District staan 19e eeuwse gerestaureerde pakhuizen, die vroeger werden gebruikt voor de opslag van goederen die over de railroad werden aangevoerd. Een sfeervolle omgeving.