Shuttlebus naar Maroon Bells
Heerlijk geslapen. 7 am wakker. Ontbijtje in de kamer in de Tyrolean Lodge. Daarna de spullen weer in de auto en naar de City Market. Deze is hier in Aspen enorm goed gesorteerd met veel luxe artikelen en hoge prijzen. We kopen hele goede kant en klare sandwiches, water en appels. Vervolgens naar Aspen Highlands Village, een luxe centrum met galleries, ondernemingen en winkels aan de rand van Aspen. We kopen in de outfitters store tickets voor de shuttlebus naar de Maroon Bells. We hebben geluk en kunnen nog net mee met de volle eerste bus die om 9.05 am vertrekt. De chauffeuse is tegelijk reisleidster en kletst ons 8 km lang de oren van het hoofd over de natuur. Best interessant, maar wel veel getetter aan je hoofd zo vroeg in de morgen.

Maroon Bells
Rond 9.30 am zijn we bij de Maroon Bells, de meest gefotografeerde plek van Colorado. En terecht. Het is er echt prachtig! De prachtige besneeuwde Maroon Bells achter Maroon Lake. En voor het meer de glooiende grasvelden vol zonnebloemen. Het is een plaatje. Je hoeft hier nog geen stap te wandelen voor al dit moois. Iedereen probeert dit zo goed mogelijk vast te leggen met de camera, maar je moet eigenlijk een 3D view maken om het allemaal tegelijk te zien.

Hike naar Crater Lake
Er zijn enkele trails te lopen. We volgen de trail naar Crater Lake. Deze is het minst druk vanwege het hoogteverschil van 500 feet. Het pad gaat door bossen met aspen trees. Ze zijn nauw verwant aan onze berkenboom hebben we geleerd in de bus. Heel erg fraai al die witte stammetjes. Ook veel bloemen onderweg en we zien voor de eerste maal de state flower van Colorado, de wit- en lavendelkleurige Columbine (Akelei). Bij het mooie Crater Lake houden we pauze voor water en een sandwich. Daarna lopen we langs de waterkant nog een stuk verder. We moeten twee keer een wilde beek oversteken. Best eng en goed uitkijken waar je je voeten neerzet. Ik prent me in dat het vooral het geluid van het wilde water is wat het eng maakt. Aan het verste uiteinde van Crater Lake kunnen we niet veel verder. Er is een lawine van stenen naar beneden gekomen en als je verder wilt gaan wordt het wel heel veel geklauter. We blijven een tijdje genieten op een klein grassig schiereilandje.

Aspen Highlands Village
Rond 2.30 pm zijn we weer terug bij de halte van de shuttlebus en een half uurtje later zijn we weer in Aspen Highlands Village. Uitgestorven is dit centrum. We lopen een cafeetje in voor een kop thee en het meisje is helemaal blij met de klandizie. Chris heeft nog een enorme zak vol met muntjes (ooit verzameld en nu maar meegenomen naar amerika) en vraagt of hij met kleine muntjes mag betalen. Dat is prima. Als het meisje hoort dat hij heel veel muntjes heeft en er van af wil biedt ze enthousiast aan om de muntjes te tellen en in te wisselen voor briefjes. Eindelijk heeft ze wat te doen.

Independence Pass en Twin Lakes
We rijden daarna verder over de Independence Pass. Wat een schitterende pas, zeker voor degene die niet rijdt. Chris moet enorm geconcentreerd rijden, want de weg is soms echt smal en de afgronden diep. We stoppen even bij de Independence ghost town en even later bij het hoogste punt op 3660 meter. Het onweert flink in de verte. Aan de andere kant van de pas is het gehucht Twin Lakes niet meer dan een general store en enkele houten gebouwen. We willen wat eten kopen in de winkel, maar veel verder dan een blik worstjes en zachte witte broodjes komen we niet. Er is hier bijna niets te krijgen. De Bed & Breakfast waar we twee nachten zullen blijven ligt een paar mijl voorbij het gehucht aan het gelijknamige meer Twin Lakes (het zijn twee meren die via een opening met elkaar verbonden zijn).

Black Cat Bed & Breakfast
Als we aankomen bij de Black Cat B&B (2950 meter hoog) hangt er een briefje aan de deur. We kunnen onze kamer in, de eigenaar is even weg naar Leadville. Even later komt Ric, de eigenaar ons begroeten. Een intelligente sportieve man die samen met zijn aziatische vrouw in 2006 bewust de keuze heeft gemaakt voor een leven in de eenzaamheid en prachtige natuur van Twin Lakes. De Bed & Breakfast heeft hij zelf ontworpen en gebouwd. Het is een toegankelijke man en binnen de kortste keren heeft hij het over onze prins Claus en zijn mogelijke betrokkenheid in een netwerk rond de import van minderjarige kinderen uit Oost Europa. Een roddel waar een verre oom van Ric betrokken bij is geweest... Wat een onderwerp in Twin Lakes. Chris zegt dat dit absoluut een broodje aap verhaal is en de discussie gaat nog even geanimeerd verder.

We hebben geen zin om nog naar een restaurant in Leadville te rijden, dus we besluiten om alweer iets makkelijks te eten uit de koelbox (wordt nog een echt goedkope vakantie zo). We kunnen de worstjes opwarmen in een pannetje in de keuken van Ric. De kamers zijn niet groot, maar wel mooi en het uitzicht over het meer is onbetaalbaar.