Ontbijt
Om 8 am gaan we voor het ontbijt naar beneden. Dit keer begroet de vrouw van Allan ons. We hadden haar nog niet gezien. Ze is heel hartelijk. We praten wat over het Bed & Breakfast en de vele huwelijken die hier in de tuin worden gevierd. Ze heeft nederlandse voorouders in Ede en er hangt zelfs een bordje met een hollandse molen aan de muur. We krijgen in een zonnige kamer een heerlijk ontbijt: meloen met joghurt, wentelteefjes met spek en zelfgemaakte chokecherry syrup en een sinaasappelsorbet. Ook Allan komt er even bij. Maar ook nu kunnen we niet echt contact met hem krijgen. We nemen afscheid en vertrekken weer.

Carhenge
We rijden naar de Walmart van Scottsbluff voor een zak ijs en rijden dan naar Alliance. Onderweg zien we mega-treinen rijden met eindeloze hoeveelheid wagentjes achter de lokomotief. We bezoeken Carhenge. Het lijkt op het engelse Stonehenge, maar dan gemaakt van grijs gespoten oude amerikaanse auto's.

Sandhills Journey Scenic Byway
Daarna rijden we verder naar het oosten via Highway 2, de Sandhills Journey Scenic Byway. In 2009 is er een Visitor Center geopend over deze byway. Helaas ligt deze helemaal bij Broken Bow, waar we pas morgen komen. De weg is verlaten. Het landschap is mooi. Groene rollende heuvels met gras, gras en nog eens gras. Af en toe een heel klein meertje, veel windmolens en her en der (vooral zwarte) koeien.

Ellsworth
We stoppen in het gehucht Ellsworth. Aan het eind van de negentiende eeuw is dit gehucht gesticht rondom de Spade Ranch, destijds een gigantische cattle ranch met in zijn toptijd 60.000 stuks vee op 200.000 ha grasland. We lopen binnen bij de vroegere Spade Ranch Store. Het heet nu Morgan's Cowpoke Haven. We bekijken de winkel, dat tegelijk een soort buurthuis en café is. Ze verkopen er allerlei gereedschap en kleding voor op het land en om te vissen en achter in de winkel is een hele afdeling met vuurwapens. We kunnen gratis koffie pakken en we maken een praatje met de eigenaar. We krijgen een mooie ansichtkaart. Hij wil wel graag een ansichtkaart uit Nederland teruggestuurd krijgen om op te hangen in zijn winkel.

Hyannis en Mullen
De volgende stop is het ietsje grotere gehucht Hyannis. Hier kunnen we gelukkig tanken en we drinken thee (is alweer gratis) in de winkel bij het tankstation. Het is een rustgevende omgeving. Het golvende gras gaat maar door. Bij het plaatsje Mullen is een cafeetje langs de weg. We lunchen hier en ook hier zijn we al gauw weer aan de praat met de twee dames die er werken. Een van de twee heeft her en der in de USA gewoond, maar vond toch de sandhills de mooiste plek en is weer teruggekeerd. Ik kan me er best iets bij voorstellen.

Middle Loop River
Na de lunch rijden we iets boven Mullen naar de Middle Loop River. Er zijn hier wat bomen en er liggen gegalvaniseerde stock tanks, waarmee je een float trip over de rivier kunt maken. De stock tanks zijn eigenlijk waterbakken voor het vee, die worden gevuld met behulp van de windmolens die je hier overal ziet.

Halsey
Dan rijden we verder naar Halsey. Na weer vele mijlen met alleen gras zijn hier weer bomen. Hier is het grootste met de hand geplante bos van heel amerika. Halsey is een klein gehucht van een paar huizen. Er is geen winkel, één motel (Halsey Frontier Inn) en één café. Wij slapen in het motel. De vrouw geeft ons de mooiste kamer die net gerenoveerd is. We vragen of we in de buurt een wandeling kunnen maken, waarop ze ons een plattegrond met de wegen en paden door het bos geeft. Het zijn vooral onverharde ATV trails, een populaire sport in deze bossen. Er is ook een uitkijktoren. Hier rijden we eerst naar toe, maar de uitkijktoren is dicht. We kunnen niet naar boven. Dan zetten we de auto bij het begin van een onverhard pad, zodat we een rondje kunnen wandelen. Het wordt uiteindelijk toch nog een wandeling van 5 mijl. Het is een mooi gebied. Een combinatie van glooiende grasheuvels, mooie volle (naald)bomen, heel veel zonnebloemen en hier en daar een windmolen. We zien ook een slang! Zijn staart ligt op het pad. Chris port met een stok en denkt dat hij dood is, maar even later schiet de slang het gras in. We hebben er stom genoeg niet eerst een foto van genomen.

Na de wandeling gaan we eten in het enige café van het dorp. Een groot dorpscafé met een dominante TV, bar en biljarttafel. De ouders van de vrouw van het motel runnen dit café. De vader is er niet, die wordt door de dochter uit het ziekenhuis gehaald. Daarom eten de twee zonen van de vrouw van het motel ook bij oma in het café. Als we binnenkomen zit er ook al een gezelschap met een paar kleine kinderen. Oma heeft alles prima in de hand. Binnen een half uur heeft ze ons, het andere gezelschap en haar twee kleinzonen van lekker eten voorzien en gaat ze weer TV kijken. Van de vrouw van het motel horen we later dat de familie ook nog een ranch heeft iets buiten Halsey.

Na het eten rijden we nog even dwars door de graslanden naar het piepkleine dorpje Purdum. Een prachtige weg door de grasheuvels. Mooie ondergaande zon. Als de zon weg is zien we heel veel herten (te donker voor de foto). We zijn dan bij het dorpje Purdum. In het donker rijden we weer terug. Ik doe nog een handwasje en we bekijken een leuke uitzending over spannende hikes op de TV.