De afgelopen twee dagen heeft het veel geregend en op de hoogste toppen van de Jura Crest Trail liepen we door de mist. Omdat het vandaag opnieuw zwaar bewolkt is, wijzigen we onze plannen en kiezen we voor een route op lagere hoogte.

We volgen eerst route 127 (Tour du Lac du Joux) langs de westkant van Lac du Joux. Ook zien we Lac Brenet. Het is een aangename route. Eerst door de mooie Jurabossen en daarna vlakker, direct langs de oever van het rustige meer. We komen verschillende groepjes gemzen tegen. Ze zijn niet eens bang en blijven rustig grazen terwijl wij langslopen. We passeren Le Lieu, een plaats met mooie huizen. Aan de zuidkant van het meer ligt de langgerekte plaats Sentier. Niet heel charmant, maar we lunchen er prima in Buffet de la Gare, een goedlopende Chinees. Lekker, en weer eens wat anders dan croûte au fromage, jambon et œuf.

We lopen verder langs de rand van het dal naar Le Brassus. Vanaf daar moeten we omhoog, want ons hotel ligt aan de Jura Crest Trail op de Col du Marchairuz. Er loopt een autoweg naartoe, maar die is vrij druk en heeft geen stoep. We kiezen daarom de langere wandelroute. Ik heb de track niet in mijn Garmin, maar met de uitstekende SwitzerlandMobility-app, de bordjes en af en toe een gele ruit (symbool voor wandelroute) op de bomen vinden we de juiste weg.

Na het wat tamme begin van de dag voelen we ons hier weer helemaal in ons element. Dit is op en top Jura. Soms trekken we steil door het bos omhoog, dan weer komen we uit op open groene hellingen met koeien, gestapelde stenen muurtjes en prachtige vrijstaande bomen. Een schitterend gebied (Combe des Amburnex). We zien ook steeds meer paddenstoelen, waaronder mooie rode vliegenzwammen.

Als we om kwart voor vijf bij ons hotel aankomen hangt er mist. We weten niet of dat de hele dag al zo was, maar het voelt alsof we een goede beslissing hebben genomen om lager te lopen. Het is droog gebleven en we hebben zelfs heel even de zon gezien.

Bij het avondeten in het restaurant van het hotel herkennen we drie dames die gisteren ook in ons hotel verbleven. Toen spraken we ze niet, nu wel. Ze spreken wat Engels en ze vertellen dat ze vervoer naar een hoger punt hadden en vanaf daar een stuk van de Jura Crest Trail hebben gelopen. Hun uitzicht was beperkt (“a glimpse of the lake”). Het is een van de weinige keren dat we medewandelaars spreken. De taalbarrière blijft lastig, en we komen sowieso weinig anderen tegen.

Morgen onze laatste wandeldag naar Saint-Cergue. Als er tijd genoeg is, willen we daarna nog terugreizen naar Bazel.

Overnachting: Hôtel Restaurant du Marchairuz

Gelopen: 24,1 km
Omhoog: 821 m
Omlaag: 371 m