Vandaag wandelen we naar Saint-Cergue. Het is wat mistig als we om kwart over acht ons hotel verlaten. Hopelijk blijft het droog, want onderweg komen we geen open cafeetjes tegen. We hebben daarom allebei een broodje van het ontbijt meegenomen voor onderweg.

We lopen een paar uur heerlijk door de natuur, steeds rond de 1300 à 1400 meter hoogte. Natuurlijk nooit helemaal vlak - het gaat voortdurend een beetje op en neer - maar het voelt gemakkelijk. De mist trekt weg en zelfs de zon breekt door, met af en toe een blauwe lucht. Perfect wandelweer.

Hoogtepunt van vandaag is de Crêt de la Neuve (1495 m). Op de top hebben we een prachtig uitzicht over het meer van Genève (Lac Léman) en de indrukwekkende wolkenluchten. Heel mooi. Op een heuveltje staat een groot kruis.

Daarna gaat de route vooral naar beneden, over prettige paden die nergens al te steil zijn.

We passeren de ruïnes van de Chartreuse Notre-Dame d'Oujon. Het zijn de overblijfselen van een voormalig kartuizerklooster. Mooie plek om even te pauzeren en onze broodjes te eten.

Vanaf daar is het nog een uur lopen naar Saint-Cergue. Tegen tweeën komen we bij het station aan. Ideaal, want het boemeltreintje naar Nyon vertrekt om zeven over twee. Vanaf Nyon reizen we met sneltreinen via Bern naar Bazel. De treinen zijn druk. In de trein van Bern naar Bazel hebben we aanvankelijk geen zitplaats, dus blijven we staan. Een meisje staat heel lief haar plek aan mij af. Ik maak er dankbaar gebruik van (ik ben tenslotte bijna zeventig) maar eigenlijk is het wel grappig als je net elf etappes van de Jura Höhenweg hebt gelopen.

Om kwart over zes zijn we in Bazel. Op het station kopen we een belegd broodje als avondeten en wandelen daarna naar het huis van het gezin van onze zoon. We hadden al geappt dat we heel even binnen zouden wippen om de tas met de laptop van Chris op te halen. Met drie jonge kinderen is het rond zeven uur natuurlijk spitsuur, maar er is toch tijd voor een snelle beker thee. Altijd fijn om de kleinkinderen te zien. Over twee weken zijn ze in Nederland (herfstvakantie) en zien we ze weer.

Niet veel later gaan de kinderen in bad en reizen wij door met de tram naar ons hotel in Weil am Rhein. Eerst kijken we of de auto nog in de gratis parkeergarage staat (jawel). Daarin ligt ook nog schone kleding. De vuile kleren en bergschoenen kunnen we juist weer achterlaten. Na het wisselen van de spullen checken we in. We komen hier vaker; het hotel is vandaag druk bezet, vaak door groepsreizen.

We hebben weer een prachtige wandelreis achter de rug. De Jura heeft ons echt verrast. Het glooiende landschap met zijn kammen, weiden, losse stenen en kalkrotsen was een genot om doorheen te trekken. Heel mooi waren de bomen (beuk, spar, esdoorn). In bossen, maar ook vaak prachtige solitaire exemplaren in het grasland. En natuurlijk de vele koeien met hun bellen. En last but not least de schitterende uitzichten over het Mittelland en de Alpen, op de dagen dat we mooi weer hadden.

Ook de cafeetjes (buvettes) onderweg waren een groot pluspunt. Bijna elke dag kwamen we er wel een tegen. Vaak eenvoudig, maar perfect voor een lunch of een kop thee. De accommodaties die we geboekt hadden waren allemaal prima, meestal inclusief een goed ontbijt.

Het wandelen zelf is ons opnieuw uitstekend bevallen. We hopen dit soort tochten nog lang te kunnen blijven maken.

Overnachting: Best Western Hotel Dreiländerbrücke, Weil am Rhein

Gelopen: 17,8 km
Omhoog: 438 m
Omlaag: 838 m