We hebben wel trek in een lekker ontbijt dus lopen we vanmorgen de Dining Room in. Gisterenavond hadden we er ook al gegeten. De jongelui die hier werken zijn ontzettend aardig, maar helaas vanmorgen niet zo snel. Ook mijn gebakken eieren zijn niet goed. Het eiwit loopt er nog als water uit. Overigens geen probleem verder. Ze bakken gelijk weer nieuwe eieren.

We pakken onze spullen weer in en vertrekken naar de trailhead van Bunsen Peak. We zijn er om half negen. Het plan is om de loop hike te doen. Aan de ene kant de berg op, aan de andere kant weer naar beneden en vervolgens in een ruime boog via de voet van de berg weer terug naar het beginpunt.

Het is fris en het waait ongelooflijk hard. We lopen langzaam de berg op. Eerst door bos, maar al heel gauw hebben we prachtige vergezichten over het noordwesten van Yellowstone. Mooi, de met sneeuw bedekte Gallatin Mountain Range. Onderweg ook nog wat patches sneeuw en een grouse (soort grijze kip).

Om tien uur staan we op de top. Er zijn een paar anderen. Op een houten huisje staat de hoogte: Bunsen Peak Elev. 8564 (2610 meter). In de verte zien we Mammoth Hot Springs en iets verder Gardiner liggen.

Iedereen die we hier zien loopt via dezelfde route weer terug. Alleen wij lopen verder om aan de andere kant af te dalen. We roepen vaak om eventuele beren weg je jagen. Er is hier niemand. Er ligt hier ongelooflijk veel dood hout tussen de lage levende boompjes in. Opnieuw ook een grouse. Aan deze kant van de berg zijn ook velden met, de op zonnebloemen lijkende, balsamroot. We lunchen op een van de vele boomstammen. Prachtige views.

Aan de voet van de berg komen we uit op een breder pad. Mooi hier en makkelijk lopen want het is een stuk vlakker. Ook hier weer veel uitzicht.

Rond twee uur zijn we weer bij de auto. Deze wandeling was 11,4 km met 487 meter hoogteverschil. We rijden via de noordzijde van het park naar de Roosevelt Lodge. Onderweg een zwarte beer tussen de bloemen in het bos. Leuk! Het is nog voor drieën als we inchecken. De lodge ziet er gezellig uit met al die schommelstoelen op het deck. Al snel nemen we daar plaats met een beker thee. Mensen kijken en… wéér een zwarte beer. Hij steekt in de verte de toegangsweg naar de Roosevelt Lodge over. We zien hem in het bos nog verder scharrelen.

Als we wachten op een tafel in de Lodge om te eten raken we in gesprek met een medewerker van de keuken die mij zo cheery vindt. Natuurlijk, zeg ik. Het is vakantie en het is hier mooi. De man is 65, komt oorspronkelijk uit New York State maar is verhuisd naar Texas om weg te zijn van de ‘left-wing thieves’. Hij heeft far-right sympathieën en weet verrassend veel over de politiek in Europa. Over de Europese Unie is hij ronduit negatief. Hoewel we het totaal met de man oneens zijn is het toch een aardige discusssie. De man heeft er zelf ook lol in. Dan is onze tafel beschikbaar en moeten we het gesprek beëindigen. Hij raadt ons nog snel de ribs aan, want die heeft hij de hele dag klaargemaakt in de keuken. We volgen zijn advies. Lekker.

Na het eten willen we nog naar Lost Lake lopen, maar de trail achter de lodge is gesloten. Dan plan B. We stappen in de auto en rijden naar Trout Lake in Lamar Valley. We zijn hier al vaker geweest. Het wandelingetje om het meer is nog geen twee kilometer. Heel leuk zijn de forellen die bij de inlay van het meertje massaal tegen de stroom in naar boven zwemmen. Een flink gespartel.

We rijden terug in de schemer. Bizons en pronghorns. En deze keer ook een coyote. Hij loopt rustig over een heuveltje langs de weg.

Overnachting: Roosevelt Lodge, Yellowstone National Park