Ik kon gisteravond de slaap maar moeilijk vatten bovenin het stapelbed in mijn lichtgewicht lakenzak. Ik voelde me een beetje opgesloten. Tot tien uur was er ook nog veel lawaai buiten van gasten. Ook daarna nog het nodige heen en weer geloop van mensen. In zo’n oude houten hut kraakt alles.

Om zes uur word ik wakker. Chris is ook wakker. Even later klimmen we heel zachtjes uit bed, trekkken wat extra kleren aan en sluipen de hut door op weg naar buiten naar de WC. Ook maar gelijk wassen, want straks komt iedereen tegelijk natuurlijk.

Vanaf zeven uur ontbijt. Ook weer goed verzorgd. Het is een bont gezelschap in zo’n hut. Jong, oud, stellen, groepen en mensen die alleen op pad zijn. Sommigen heel sociaal, anderen erg op zichzelf. Leuk om eens mee te maken.

We horen tot de eersten die weer op pad zijn. We lopen vandaag naar het plaatsje Zernez. We dalen eerst naar de bodem van de kloof en steken een stromend riviertje over (Ova da Cluozza). Daarna lopen we 350 meter omhoog. Het lijkt warmer dan de vorige dagen; ik loop aardig te puffen. 

De afdaling naar Zernez is gelukkig erg geleidelijk over een fijn pad door een mooi lariksbos. We hebben al gemerkt dat afdalen niet ons sterkste punt is. Omhoog zijn we maar iets langzamer dan de aangegeven tijden op de bordjes. Omlaag doen we er soms wel twee keer zo lang over. Vooral als het pad erg steil is. Fijn als het dus een keer niet zo steil naar beneden gaat.

We zijn om half een bij ons eenvoudige hotel in Zernez. Ondanks dat we erg vroeg zijn mogen we gelijk naar onze kamer. We voelen ons welkom. Aardige mensen. Heerlijk om na de primitieve overnachting in de hut weer te kunnen douchen.

Het hotel blijkt ook lekker en betaalbaar eten te hebben. We lunchen op het terras onder een grote boom in de schaduw. Het is nog steeds te warm voor de tijd van het jaar. Gelukkig wordt het vanaf morgen weer ietsje koeler.

‘s Middags maken we een uitstapje met de trein naar het plaatsje Zuoz. Een ritje van nog geen half uur. Het is een van de mooiste dorpjes van Oberengadin. We slenteren door de sfeervolle straatjes. Veel mooie statige Engadiner huizen met sgraffito versieringen. Na een week ondergedompeld te zijn geweest in de natuur is het heerlijk om weer eens een dorpje te bezoeken en wat te drinken op een terrasje aan het mooie dorpsplein.

Omdat de lunch zo lekker was eten we ook ‘s avonds in het restaurant van ons hotel. Ook nu weer erg lekker.

Overnachting: Hotel a la Staziun, Zernez

Gelopen: 8,5 km
Omhoog: 353 m
Omlaag: 752 m